કલ્પના

શું શક્ય છે આ વિશાળ આકાશ ને આંબવું,
લાવને જરા હાથ લંબાવીને તો જોઊં,

સપ્તરંગી આ મેઘધનુષ દૂરથી તો લાગે છે મોહક,
પણ લાવને એકાદ રંગ એમાં પૂરી તો જોઊં,

રણમાં તો દીઠા માત્ર ઝાંઝવા ના જળ,
પણ તોય થયું કે લાવ જરા ખોબો ભરી તો જોઊં,

જીવન ની કેડી પર આગળ ચાલવાની રહી નથી હોંશ હવે,
તોય થયું કે લાવ બે ડગલા બીજા ચાલી તો જોઊં,

જાણું છું સઘળી છે આ કલ્પના મારી,
તેમ છતાંય થાય છે લાવ એક પ્રયાસ હજું કરી તો જોઊં.

                                                -રશ્મિકા પંચાલ  “અંશ”